Η βάπτιση και.. τα αμυγδαλωτά!

Αυτές οι αναπάντεχες και τόσο πολύ απρόσμενες στιγμές που καλείσαι να βγάλεις το όποιο ψήγμα δημιουργικότητας διαθέτεις.. είναι αυτές που τελικά μου αρέσουν πιο πολύ!
Με αυθορμητισμό και πάθος για το τελικό αποτέλεσμα, 'ρουφάς' την ομορφιά από τα υλικά που βρίσκονται μπροστά σου και με περίτεχνους συνδυασμούς βγάζεις.. το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα! Ειδικά αν αυτά, είναι τα μόνα που διαθέτεις..

Κάπως έτσι κύλισε το απόγευμα πριν από τη βάπτιση της Κωνσταντίνας..

Όλα πανέτοιμα για την επόμενη ημέρα με μόνη εκκρεμότητα.. το γλυκό! Το γλυκό φυσικά και το ανέλαβε η γιαγιά της νεοβαπτιζόμενης.. η γλυκύτατη κυρία Χρυσούλα! Μέντορας στη δημιουργία αμυγδαλωτών δε μας άφησε κανένα περιθώριο να αμφισβητήσουμε το αποτέλεσμα.. και όντως έτσι έγινε! Τόσο από γεύση όσο και από μυρωδιά ήταν.. το κάτι άλλο!
"Έτοιμα" μας είπε.. "κάντε τα ότι θέλετε!"

Και κάπου εκεί η μανούλα της Κωνσταντίνας έβγαλε τα υλικά που είχε πάρει για τη συσκευασία του γλυκού. Ξεκίνησε να το τυλίγει όμως κάτι δεν της άρεσε.. το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που είχε στο μυαλό της -μεταξύ μας δεν της άρεσαν και τα λουλουδάκια που είχε αγοράσει ο φίλτατος Γιάννης! Υπ' ατμόν (στην κυριολεξία!) τα παρατάει και τρέχει να προλάβει το μαγαζί με είδη συσκευασίας που μόλις έκλεινε.. 

Στο μεταξύ, το διάστημα που έλειπε έχοντας όλα τα υλικά μπροστά μου, εγώ ξεκίνησα να πειραματίζομαι (και πολύ άργησα να εμπλακώ!). Έφτιαξα ένα σχεδιάκι που συμπαθητικό θα το χαρακτήριζε κάποιος. Γυρνώντας πίσω λοιπόν με τρόπαιο τα ροζ μικρά λουλουδάκια, το βλέπει και της αρέσει... τοποθετούμε και το -καινούριο- λουλούδι και όλοι οι παρευρισκόμενοι έγνεψαν καταφατικά και με χαμόγελο! Μικρή παύση ηρεμίας, μια ανάσα ανακούφισης και στο επόμενο λεπτό στήθηκε το team για την παραγωγή.. Ένας έκοβε κορδέλες, άλλος τοποθετούσε το αμυγδαλωτό, άλλος ασχολιόταν με τα λουλούδια κι εγώ είχα την τελική εποπτεία! Δεν αργήσαμε πολύ.. ήταν όλα έτοιμα!

Αμυγδαλωτό!

Επόμενος σκόπελος η τοποθέτηση τους στο καλάθι... Άντε και τα βάλαμε. Τα καλάθια όμως ποιος θα τα στολίσει;; Κοίταξα ότι είχε απομείνει στο τραπέζι και με βήμα ταχύ έκανα πειραματισμούς... Μέτρησα τα λουλούδια, τις κορδέλες και προσπάθησα να τα συνδυάσω με τον πιο δημιουργικό τρόπο. Ιδού λοιπόν..

Καλάθι με αμυγδαλωτά!

Μετά το πέρας και αυτής της δοκιμασίας, κύλισε το βράδυ με ηρεμία αλλά και αρκετή ανυπομονησία για τα σχόλια της επόμενης μέρας... και η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ πολύ όμορφα!