Αγαπημένη... πλεξούδα!

Και σε ποιο κοριτσάκι δεν αρέσουν οι πλεξούδες;; Όχι πείτε μου!

Από μικρή, έχοντας τους περισσότερες μήνες του έτους τα μαλλιά μου μακριά και λέω τους περισσότερους, γιατί ως γνωστών, η μαμά μου είχε την τάση το καλοκαίρι να μου τα κόβει για να μη ζεσταίνομαι.. -ασχολίαστο μαμά!- πολύ συχνά, για να μη με ενοχλούν τα έκανα πλεξούδες! Συνήθως μία, αλλά πολλές φορές και δυο. Μου άρεσαν οι πλεξούδες.. Αυτό όμως που μου άρεσε περισσότερο ήταν τα ελαφρώς νωπά μαλλάκια μου να τα πλέκω πλεξούδα και την επόμενη ημέρα που θα τα έλυνα να ήταν.. κυμματιστά και ζηλευτά! 
Πολύ μου άρεσε και ομολογώ ότι αυτό το 'κόλπο'... το έκανα και σε μεγαλύτερη ηλικία -σσσσσσ.. μη μας ακούσει κανείς! 

Δε θα μπορούσε λοιπόν κάτι τόσο αγαπημένο, να μην αποτελέσει έμπνευση για δημιουργία. Κάτι κλασικό και συνάμα πρωτότυπο! Κάτι απλό και λιτό που σε κερδίζει με αυτή του την απλότητα! Κάτι άκρως παιχνιδιάρικο και απόλυτα χρωματιστό!
Πλεξούδα πολύχρωμη από τούλι με κουφετάκια, περασμένη γύρω γύρω από κερί ρεσώ..

Μπομπονιέρα.. κερί ρεσώ σε πολύχρωμη πλεξούδα!

Μήπως κι εσάς σας αρέσουν τελικά οι πλεξούδες;;!